همان طور که از نام این سبک مشخص است، شامل ساختمان های مرتبط با اسلام است. اما نکته قابل توجه این است سبک معماری اسلامی در کشورهای مختلف مانند ایران، آفریقای شمالی و اسپانیا می تواند ویژگی های متفاوتی داشته باشد. اما در حالت کلی مسجد را می توان بهترین نمونه از سبک معماری اسلامی معرفی کرد. قوس های برجسته، گنبدها و حیاط های بزرگ از ویژگی های بارز این سبک است.
بیشترین تمرکز در معماری اسلامی بر روی زیبا سازی فضاهای داخلی و بهره گرفتن از الگوهای ریاضی تکرار پذیر است. مسجد امام در اصفهان و مسجد های در چین از بهترین نمونه های سبک معماری اسلامی هستند.
سبک معماری رومانیایی و یا نورمن در سده های نهم و دوازدهم میلادی بیشتر در اروپای غربی رواج داشت. مشهورترین ویژگی این سبک قوس های گرد است که به طور معمول در کلیساهای به سبک رومی یافت می شود که بازماندگان اصلی معماری رومانیایی هستند.
دیوارهای عظیم، برج های بلند و طاق های بشکه ای شکل از دیگر ویژگی های کلیدی این سبک است. از طرف دیگر با توجه به این که ساختمان های رومانیایی دارای پنجره های کوچک هستند اغلب اتاق ها تاریک هستند و نورگیری خوبی ندارند. کلیسای جامع پورتو پرتغال یک نمونه بسیار خوب برای سبک معماری رومانیایی است.
مورد دیگر در معرفی انواع سبک معماری باروک است. خاستگاه سبک معماری باروک ایتالیا است. این سبک را که در قرن ۱۶ میلادی آغاز شد می توان ورژن تجملاتی معماری رنسانس دانست. مهم ترین ویژگی ساختمان های سبک معماری باروک برجسته کاری ها، دیوارهای محدب و مقعر، طرح های پیچیده با ظاهری تجملاتی و نمایشی است.
در اغلب ساختمان هایی که به سبک معماری باروک ساخته شده اند یک برج مرکزی وجود دارد. کاخ ورسای که یکی از مهم ترین میراث جهانی انتخاب شده توسط یونسکو است، مهم ترین نمونه معماری باروک است.