در طراحی های خانه های ویکتورین از تزئینات بسیار زیاد استفاده میشود. نماهای پر از بافت های مختلف و تراشکاری های تزئینی از ویژگی های مشترک این خانه ها میباشد. خانه های ویکتوریایی در زمانی ساخته شده اند که افراد زیادی اتومبیل نداشتند. در واقع در پایان دوره سلطنت ملکه ویکتوریا بود که ماشین ها حتی اختراع شدند. بنابراین خانه های ویکتوریایی بدون گاراژ ساخته شده اند.
این خانه ها دارای دودکش های بلند هستند؛ زیرا در آن زمان آتش تنها راه گرم کردن بود و اکثر اتاق ها دارای شومینه بودند.
همچنین ساختمان های سبک معماری ویکتورین دارای یک ایوان جلویی هستند که در واقع ورودی اصلی خانه به شمار میرود. با توجه به ظاهر و مساحت این ایوان ها، ارزش ملک مشخص میشود. هر چقدر ایوان ها بزرگتر و زیباتر نشان دهنده ارزش بالاتر ملک است.
ایوان ها یکی از مهم ترین اجزای ساختمان های ویکتورین هستند. اغلب خانه های ویکتورین یک ایوان پشتی نیز دارند. این ایوان ها بیشتر از ۲۰ فوت طول دارند. البته ساختمان های چند طبقه ساخته شده در شهر در بیشتر مواقع فاقد ایوان هستند.
دیگر ویژگی های بارزخانه های ویکتورین عبارتند از: پنجره های خلیج، نرده های آهنی، سقف های ساخته شده از سنگ، پنجره های اره ای (با کشیدن پنجره به بالا باز می شوند)، بام های شیب دار، آجری ساده یا رنگی، شیروانی های تزئینی، نرده های آهنی نقاشی شده، پنجره های کشویی اره ای، برج های هشت ضلعی یا گرد، ایوان های بزرگ، باغ های کوچک و عدم تقارن.
در قرن بیست و یکم علاقه مندان سبک معماری ویکتورین در تلاش هستند تا ساختمان های ویکتوریایی را متناسب با سبک زندگی مدرن تطبیق دهند. به عنوان مثال خانه هایی که به سبک ویکتورین ساخته میشوند دارای دودکش نیستند زیرا در خانه های مدرن به جای شومینه دارای رادیاتور هستند.
آگوستوس ولبی نورث مورپیوگین یکی از پیشگامان معماری ویکتورین است. او کلیساهای بسیاری را در انگلیس، ایرلند و استرالیا طراحی کرد. از معروفترین آثار او می توان به کلیسای بزرگ کیلارنی و نمازخانه دیر بنه دیکتن دوئه اشاره کرد. از دیگر معماران سبک ویکتورین می توان از آلفرد واترهاوس نام برد. وی یکی از معمارن پرکار قرن نوزدهم است که آثار بسیاری از وی به جا مانده است.
اگر چه در انگلستان و سایر نقاط جهان ساختمان های زیادی را می تواند یافت که به سبک ویکتورین ساخته شده باشند، در ادامه به معرفی مشهورترین ساختمان های ویکتورین می پردازیم.
این کاخ بسیار بزرگ و تماشایی که به نام ساختمان پارلمان انگلیس نیز شناخته می شود، یکی از معروف ترین جاذبه های گردشگری انگلستان است. پس از دو آتش سوزی که در سال های ۱۵۱۲ و ۱۸۳۴در این قصر رخ داد تصمیم به بازسازی کاخ گرفته شد. بازسازی این کاخ به چارلز بری از علاقه مندان به معماری گوتیگ واگذار شد. به همین دلیل کاخ وست مینستر ظاهر سبک گوتیک امروزی خود را به دست آورد.
از آن جایی که سبک معماری ویکتورین را می توان برگرفته از سبک گوتیک دانست، این کاخ به عنوان یکی از آثار برجسته ساختمان های ویکتورین به شمار می رود.
درست مانند کاخ وست مینستر، کلیودن ظاهر امروزی خود را پس از بازسازی گسترده به دلیل آتش سوزی به دست آورده است. از طرف دیگر Cliveden نیز ظاهر امروزی خود را مدیون معمار مشهور انگلیسی چارلز بری است که توسط صاحب عمارت جورج ساترلند استخدام شده بود. اما بر خلاف کاخ وست مینستر، کلیوودن به سبک ایتالیایی بازسازی شد. ویژگی های بناهای ویکتورین مانند توجه به جزئیات و تزئینات زیاد نیز در این خانه نیز به چشم می خورد.
خانه نخل به عنوان یکی از نمادین ترین سازه های ویکتوریایی و یکی از برجسته ترین سازه های آهن و شیشه از دوران ویکتوریا به حساب می آید. در دهه ۱۸۴۰ این خانه توسط دسیموس برتون طراحی و توسط ریچارد ترنر ساخته شد، خانه نخل در آن زمان یکی از بزرگترین شاهکارهای مهندسی بود. البته در حال حاضر نیز یکی از آثار بسیار ارزشمند است که همه ساله مورد بازدید افراد بسیار زیادی قرار می گیرد.
قلعه بالمورال یکی دیگر از شاهکارهای ساخته شده به سبک معماری ویکتورین است. این قلعه یکی از اقامت های اصلی ملکه ویکتوریا و پرنس آلبرت بوده است. این قلعه به دلیل این که با مصالح بسیار با کیفیتی ساخته شده است و با شکوه تمام همچنان پای برجاست، محل اقامت الیزابت دوم در ماه های اوت و سپتامبر است.
ساختمان ویکتوریا دفتر مرکزی سابق دانشگاه لیورپول است که ۱۸۹۲ توسط آلفرد واترهاوس طراحی شده است. ساختمان ویکتوریا از آجر هایی با رنگ قرمز و کف پوش بتنی ساخته شده است که برای مراجعه به دانشگاه های مدنی استفاده می شد. در سال ۲۰۰۸ هنگامی که شهر لیورپول پایتخت فرهنگ اروپا بود، ساختمان بازسازی شده و به عنوان موزه ویکتوریا مجدداً افتتاح شد.